(Review Series) Agent of SHIELD season 4

เพิ่งได้ดูซีรีส์ Agent of Shield season 4 จบไปไม่นานนี้ จะมาพูดถึงซักหน่อย อาจจะมีสปอยบ้าง คนที่ยังไม่ได้ดูก็ข้ามไปก่อนจ้า จากการติดตามการเติบโตของตัวละครในแต่ละซีซั่น ตัวละครหลักที่ชอบก็ยังโฟกัสไปที่ ฟิตซ์ กับ เจ็มม่า ซึ่งทั้งสองก็มีการพัฒนามาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งมาถึงซีซั่นนี้ ที่ฟิตซ์ได้เป็นเหมือนแกนหลักของเรื่องและมีอิทธิพลค่อนข้างมาก

ซีซั่นนี้ไม่ได้เน้นในเรื่องของการแอ็คชั่นมากมายนัก โดยเฉพาะในช่วงปลายซีซั่นจะมีการดึงอารมณ์ดราม่าเสียเป็นหลัก ธีมของเรื่องที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ยังพ่ายแพ้ให้กับการดึงอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัวมาเล่นให้พัวพันกัน จนทำให้อินไปกับเรื่องได้เยอะเลยทีเดียว

นั่นก็คือการให้หุ่นเอ็นดรอยด์มีความรู้สึก มีชีวิตดั่งเช่นมนุษย์

โดยหารู้ไม่ว่าการเป็นมนุษย์นั่นแหละ คือสิ่งที่เลวร้ายที่สุด การมีความรู้สึกนั่นแหละ คือเรื่องน่าเศร้า ซีซั่นนี้ได้เน้นไปในเรื่องของการดึงอารมณ์และการเข้าถึงความรู้สึกของตัวละครได้มาก แต่เอาจริงๆก็แอบรวบรัดในบางที จนรู้สึกขัดๆ นิดหน่อย แต่ก็ให้อภัยเพราะกำลังอิน

ถ้าหากจะสรุปว่า สิ่งที่ทำให้คนเรารู้สึกเจ็บปวด ก็คือ ความรัก ก็คงไม่ผิดมากนัก เพราะจากในเรื่องที่มีการดำเนินม่จนถึงจุดนี้ได้คือ ความรู้สึกรัก จากหุ่นเอ็นดรอยด์ที่เติบโตขึ้นจากโปรแกรม จนกลายเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด การอยากเป็นเจ้าของของสิ่งอื่น มันทำให้เกิดข้อผูกมัดและความคาดหวังที่จะทำให้เจ็บปวดในเวลาต่อมา ถ้าไม่มีความรู้สึกตั้งแต่แรก น่าจะดีซะกว่า พูดง่ายๆ เป็นหุ่นไปแต่แรกก็จบ ไม่ต้องมีความรู้สึก เพราะแม้แต่มนุษย์ด้วยกันเอง เมื่อเวลาเจอตอนที่ถูกพรากจากก็ยังรู้สึกเจ็บปวด เหมือนฉากที่แม็คโดนพรากจากลูกในโลกเฟรมเวิร์ค แม้จะเป็นแค่โลกในโปรแกรม แต่ความรู้สึกเจ็บปวดนั้นเป็นของจริง

แต่ตัวละครแต่ละตัวก็พัฒนาและเติบโตขึ้นไปได้จากการเรียนรู้ความผิดพลาดในอดีต

ถือว่าเป็นซีซั่นที่สนุกอีกซีซั่นหนึ่ง ก็รอติดตามซีซั่นต่อไปครับผม