เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไรเหรอ? Living is not easy

ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าต้องมาตั้งคำถามนี้ให้ตัวเอง ทั้งๆที่ตั้งแต่เด็กๆ เป็นคนที่เชื่อในความฝันมาตลอด เชื่อว่าทุกคนมีความฝันที่ซักวันต้องไปถึง หรือเป็นเป้าหมายของชีวิตเราเอง แต่แล้ววันนึง อยู่ๆชีวิตก็หักเห ความฝันยิ่งใหญ่หายไป เหลือเพียงแต่ความฝันยิบย่อยที่ทำได้ไปเกือบหมดแล้ว

เลยเป็นที่มาของคำถาม แล้วจะใช้ชีวิตอยู่ต่อเพื่ออะไรเหรอ

เพราะความฝันอันยิ่งใหญ่ มันไม่สามารถเป็นจริงได้อีกแล้ว หมดเวลาไปแล้ว และทำใจได้แล้วที่จะไม่ไขว่คว้ามันอย่างลมๆแล้งๆ แต่ก็นั่นแหละ มีแผนสำรองสำหรับความฝันอื่นๆ ไว้อีกเช่นกัน มีเรื่องที่ต้องทำ มีอะไรที่ต้องลอง จนตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำอะไรแล้ว เบื่อ หมดไฟ หมดความฝัน หมดความหวัง และไม่รู้จะตั้งอนาคตไว้ยังไงอีกต่อไป

แล้วคนเราใช้ชีวิตไปเพื่ออะไรเหรอ

มีความสุขวันนี้ วันต่อๆไป ก็ไม่รู้จะสุขรึเปล่า แล้วถ้ามันไม่สุข มันทุกข์ และมันรู้สึกแย่อีก แล้วทำไมเราต้องปล่อยให้หัวใจและความรู้สึกโดนทำร้ายอีกเหรอ เพียงเพื่อรอให้มีวันที่จะเป็นสุขอีกครั้ง มันก็จะวนลูปอยู่อย่างนี้น่ะเหรอ มันน่าเบื่อ มันเจ็บปวด มันไม่มีความหมายอะไรเลย เปลืองความรู้สึกเกินไป

เอาจริงๆ อยู่ไม่อยู่ก็ไม่มีผลอะไรกับโลกนี้นี่หน่า