เสน่ห์รักลวงโลก 4

อีกวันของการทำงาน และเป็นอีกวันของยาเสน่ห์ที่โดนสาดออกไป แต่มันแย่หน่อยที่สาดออกไปผิดคนซะงั้น ทำให้ตอนนี้พี่เสือต้องคอยแต่จะหวาดผวาอยู่ร่ำไปทุกวินาที กลัวเหลือเกินว่านายโชจะเข้ามาพูดคุยด้วยท่าทีหว่านเสน่ห์ ไม่พอยังจะมายิ้มหวานหยาดเยิ้มอย่างเสน่หาอีกให้ขนลุกวาบเป็นทีๆ...ว่าแล้วก็ลืมตัวหันไปมองซักหน่อยเพื่อความแน่ใจว่าตัวเองคงคิดไปเองคนเดียว แต่ไหนได้ นายโชกำลังมองมาที่เขาพอดี

"แว๊ก...."แอบอุทานเล็กๆก่อนจะหันขวับไปด้วยความกังวลใจ

"โทระ"

เฮือก....อีกครั้งที่สะดุ้งจนแทบทรุด รู้สึกเข่ามันอ่อนเสียจนอยากยวบยาบลงนั่นซะตอนนี้ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะถ้านั่งแล้วคงลุกหนีโชไปยากกว่านี้

"วันนี้นายดูหน้าซีดๆพิกลนะ"นายโชที่มาเรียกเมื่อครู่ เอ่ยต่ออย่างเปนห่วงเป็นใย น้ำเสียงนั้นไพเราะเพราะพริ้งยิ่งกว่าตอนร้อง Kousai ซะอีก
"ซีดก็เพราะเอ็งนั่นแหละ"เขาแอบกระซิบตอบเบาๆ
"ไม่สบายรึเปล่า"

โป๊ะเช๊ะ! ไม่ถามเปล่า ไอ้หน้าหวานมันยื่นมือขึ้นมาแตะหน้าผากนายโทระเบาๆอย่างอ่อนโยนซะด้วย...เสียววาบ อีกครั้งที่โทระรู้สึกเหมือนสันหลังมันเย็นวาบไปหมด แถมขนที่หัวก็ลุกตั้งชันจนอดคิดไม่ได้ว่าผมตัวเองคงตั้งไปหมดแล้ว...ตอบอะไรไม่ออกกันไปเลยทีเดียว

"เอ...ทำไมพักนี้โชดูเป็นห่วงเป็นใยโทระจัง สองคนนั้นเค้ามีอะไรกันเหรอ?"ไอ้ปากห้อยตัวต้นเรื่องที่เพิ่งมา เอ่ยถามซางะที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะ"ตอบพร้อมกับแอบยิ้มที่มุมปาก ซางะแอบคิดว่าบางทีไอ้คู่นั่นมันก็ดูน่ารักแปลกๆดีเหมือนกันนะ เอิ๊ก...
"หรือว่าโชจะชอบโทระซะแล้วอ่ะ"พูดพร้อมทำหน้าแตกตื่น เพราะนั่นก็เป็นสิ่งที่ไม่คาดฝัน อุตส่าห์แอบคิดว่าพี่โชจะชอบตัวเองซะแล้วเชียว
"คงงั้นมั้ง"ซางะยังคงเก๊กตอบได้อีก
"แล้วโทระอะ ชอบโชป่าวอ่ะ"
"นั่นฉัน...ก็ไม่รู้เหมือนกัน"แอบกระหยิ่มยิ้มอย่างนึกสนุก...ซางะผีบ้า
"แต่ถ้าสองคนนั่นชอบกัน...คงจะพิลึกน่าดู"ปอนน้อยยังคงมองดูเหตุการณ์อย่างนึกลุ้น และในขณะนั้น...

อีตาโทระก็หันใบหน้าแง้มมาทางน้องปอนกับซางะพอดี ทันเห็นไอ้สองตัวนั่นยืนมองตัวเองที่กำลังถูกโชเล้าโลมอยู่อย่างนึกสนุก...

ทว่า...น้องปอนกลับหัวเราะคิกขึ้นมาแล้วเบือนหน้าไปทางอื่นทำทีไม่รู้ไม่ชี้

อย่าบอกนะว่า...โดนอีซางะกรอกหูไปว่า อีนังโชมันชอบโทระอยู่...ตายสิ อยากจะกรีดร้องบอกรักให้ก้องหูน้อยๆของไอ้ปากห้อยนั่นเหลือเกินว่าคนที่พี่เสือคนนี้กำลังปิ๊งอยู่น่ะ ก็คือเอ็งนั่นแหละอีนังปอน!

"โทระ วันนี้เลิกงานเร็ว หลังเลิกงานไปเดทกันมั้ย"

แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! นั่นมันคำถามอาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย เอ็งกล้าพูดออกมาได้งาย พี่เสือผู้นิ่งเฉย ดวงตาที่เคยตี่แล้วตี่อีก เรียวแหลมเล็กนั้นเบิกกว้างจนมันมโหฬาลอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิตจนคิดว่าไม่ต้องไปผ่าตัดดวงตาให้โตเหมือนดาราคนอื่นๆ แค่ถูกไอ้โชคนเพี้ยนที่โดนฤทธิ์ยาเสน่ห์คนนี้มาจอแจ ก็ทำให้สภาพร่างกายแปรรูปได้เองตามธรรมชาติแล้ว...

"เอ็งว่าอะไรนะ..."พี่เสือใช้คำพูดแบบเดิมถามกลับเพื่อความแน่ใจ หรือเพื่ออยากขนลุกอีกครั้งก็ไม่รู้
"ก็ชวนนายไปเดท ถ้านายไม่ไปกับฉัน ฉันจะไปกับปอนนะ"นายโชว่าขึ้นมาอีก คำพูดคำจามันฟังดูแปร่งหูไปดูน่ารักกว่าเดิมจน...บอกไม่ถูกว่ะ
"ทำไมข้าต้องไปกับเอ็งด้วยฟะ!!"พี่เสือไม่เข้าใจว่าทำไมอีตาโชมันมีหน้ามาต่อรองอีก
"งั้นฉันไปกับปอนก็ได้"
"เฮ้ย!!"แบบนั้นมันก็ไม่ได้เหมือนกันนี่หน่า ยิ่งเขากำลังระแวงอยู่ว่าอีน้องปอนจะชอบไอ้โชคนเพี้ยนนี่อยู่ซะด้วย ถ้าไปเดทกัน แล้วเขาล่ะ!! เขาล่ะ!!!

"หือ?"นายโชหยุดยืนนิ่ง หันหลังกลับมามองตามเสียงอุทานของพี่เสือ
"เออๆๆๆ ไปกับเอ็งก็ได้ ไปไหนฟะ"ถามต่อเพื่อความแน่ใจว่าจะไม่ไปในที่ลับตาชาวบ้าน
"ก็แถวนี้แหละ"
"หือ???"ปล่อยให้ไอ้หน้าหล่อทำหน้างง แล้วไอ้หน้าหวานก็เดินจากไปซะงั้น...พี่เสือยังคงงงว่าตกลงไอ้ท่าทีของโชตอนนี้มันคือ...เพราะโดนยาเสน่ห์ใช่มั้ยนะ?

และแล้วก็ได้ว่าเวลาอันหฤหรรหรือหฤโหดก็ไม่รู้ พี่เสือไม่ได้อยากให้ช่วงเวลานี้มันมาถึงเลย ก็ไอ้ช่วงเวลาที่ดันไปตกลงจะเดทกับไอ้โชคนเพี้ยนนั่นน่ะสิ แถมยังไม่รู้จะไปไหนกันอีก แถวนี้มันก็ไม่มีห้างอะไรให้เดิน ไม่มีร้านอะไรให้นั่งกินอย่างโรแมนติกซะหน่อย...แต่จะว่าไปแล้ว ทำไมทุกคนก็ดูครึกครื้นไม่ได้ต่างไปจากไอ้บ้าโชนั่นเลย

"กำลังจะไปไหนกันอ่ะ"พี่เสือเดินไปถามนายซางะที่ยังคงแต่งตัวหล่อได้อีก
"เอ่า ไปทะเลไง นี่ยังไม่เตรียมตัวอีกเหรอ?"
"ทะ...เล"เอาล่ะสิ งงแล้วนะ
"ก็ใช่ไง โชมันชวนไปทะเลด้วยกันทั้งวง นึกว่านายรู้แล้วซะอีก เจ้านั่นมันน่าจะบอกนายคนแรกนะ"

แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จะให้กรีดร้องอีกซักกี่ครั้ง ไอ้โชห่าเหวมันทำบ้าอะไรของมัน ชวนไปเที่ยวทะเลด้วยกันทั้งวง แล้วมีหน้ามาบอกว่าไปเดทกัน แถมยังมาต่อรองจะชวนปอนถ้าเขาไม่ไปอีกต่างหาก มันต้องการอารายของม้านนนนน!!!

โอเค...สุดท้ายแล้วก็ตามนั้น เพิ่งรู้ว่าวันนี้ไอ้โชมันไปยืมรถซีอาร์วีจากเพื่อนบ้านมา เพื่อขนข้าวของและผองเพื่อนไปยังทะเล นี่มันเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะสิท่า เกิดเพี้ยนอะไรของมันขึ้นมากันนะ ถึงได้จะไปทะเลด้วยกันทั้งวง เมื่อวานก็กินหม้อไฟด้วยกันทั้งวง ตั้งแต่โดนยาเสน่ห์เนี่ย...มันก็บ้าของจริงไปเลยสิท่า จะว่าไป ถ้าบ้าอย่างเดียวมันก็ไม่เท่าไหร่ แต่ไม่ต้องมาออเซาะฉอเลาะเขาก็ได้นะ โทระเขาไม่ต้องการรรรรรร~~!!

และแล้วซีอาร์วีคันงามก็ถูกแล่นออกไปจากตัวบริษัท พร้อมอลิสไนน์ทั้งห้าที่ไม่มีคนอื่นมาข้องเกี่ยว อีกทั้งยังเตรียมปาร์ตี้กระป๋องเบียร์เล็กๆน้อยๆกันริมทะเล ภายในตัวรถนายโชของเราลั่นร้องเพลง cross game โวยวายอยู่ในนั้นอย่างหนวกหู โดยข้างๆที่เป็นโทระนั่งอยู่ด้วยความจำใจ เพราะนายโชแอบไปกระซิบบอกไว้ว่า ถ้าโทระไม่นั่งด้วย เขาจะให้ปอนมานั่ง ทำให้โทระต้องขัดขวางด้วยการเอาตัวเองเข้าแลก...มันจะคุ้มไม๊นะ...

โอ้~ ทะเลแสนงาม ถึงจะงามน้อยกว่าอ่าวมะนาวบ้านเราก็เหอะ แต่พวกเขาก็สามารถเอ็นจอยกันได้ ทันใดที่มาถึงที่หมาย พี่เสือแทบจะรีบทะลุประตูออกนอกรถด้วยความไม่อยากเข้าใกล้รัศมีโช กลัวจะถูกหนวดหมึกตวัดเข้าไปโอบรัดฟัดเหวี่ยง...เพราะตลอดการเดินทาง อีนังโชมันคอยแต่จะยื่นมือมาแตะโน่นแตะนี่ ขอให้ได้แตะว่างั้น...ไอ้ขี้แต๊ะอั๋งเอ๊ย!!

"เอาล่ะ เรามาย่างบาร์บีคิวกันเถอะ แล้วก็เปิดเพลงอลิสไนน์ไว้ด้วย"พี่โชผู้เริงร่าว่าขึ้นพร้อมกับยกตะแกรงย่างบาร์บีคิวออกมาจากหลังรถ
"เราจะกลับกันกี่โมงอ่ะ"พี่เสือกลับถามแทรกขึ้นมา
"โหย อะไรกันโทระ เพิ่งจะได้มา ถามเวลากลับซะละ ไหนๆพรุ่งนี้ก็ไม่ไปทำงานก็ได้นี่หน่า อยู่กันยันเช้าไปเล้ย"ซางะผู้หวังดี ตอบกลับมาซะเป็นใจไอ้โชมันเลยเชียว สรุปแล้วนี่มันกำลังจะช่วยจริงๆเหรอ ช่วยใครกันแน่น่ะ?

แถวนี้ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่...แถวนี้ไม่มีที่พัก ไม่มีบ้านเรือน ไม่มีอะไรทั้งนั้น...เอาเถอะ ไอ้พวกนี้มันคงไม่ทนอยู่กันนานหรอกน่า...พี่เสือแอบคิด

"โทระ มาย่างบาร์บีคิวด้วยกันเร้วววว"

ไอ้น้ำเสียงน่าร๊ากกกน่าชังนี่มันก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ เกือบจะชินละ แต่ไอ้ท่าทีกระโดดหยองแหยงกระดี๊กระด๊า วิ่งร่ามาหาโทระด้วยความรักใคร่นี่สิ เห็นแล้วอยากถีบให้กระเด็นกลับทะเล พี่เสือได้แต่ยืนขนลุกขนพองด้วยความร้าวรานใจที่ทำไม๊ ทำไม...ต้องเป็นไอ้โชด้วยฟะ!!

"สองคนนั้น...ตกลงมันเป็นไงมาไงเหรอ?"ในที่สุดไอ้หัวหน้านาโอะก็เอ่ยถามขึ้นมา จากภาพเหตุการณ์อันแปลกตา แอบถามอยู่ไกลๆไม่ให้สองคนนั้นรู้ตัวด้วยนะ
"ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละ"ซางะตอบกลับอย่างสบายใจ
"อย่างที่เห็น...ฉันกำลังคิดว่าโชชอบโทระอยู่นะ"นายปอนน้อยแทรกขึ้นมา นี่ก็แอบดูกันอีกคน
"ก็ราวๆนั้นมั้ง ฉันก็ไม่รู้หรอก ฉันก็รู้ๆพอๆกับพวกนายนั่นแหละ"ซางะยังคงกระหยิ่มยิ้ม จริงๆก็แอบหวังให้สองคนนั่นมันรักกันซะเลย สนุกดี ฮ่าๆๆๆๆ

จนมันกลายเป็นหัวข้อนินทาดีเด่นกันไปโดยปริยาย...

"โทระอ๊า ฉันอยากกินหมึกย่าง ปิ้งให้หน่อยซี่!"

(มันจะมาอ้อนทำห่าเหวอะไร กลับไปส่องกระจกไป๊!!!...พี่เสือเคืองแต่ก็ยอมแหน่ะ เพราะโดนขู่ว่าถ้าไม่ทำ ไอ้โชตัวดีจะไปอ้อนปอนแทน)

"โทร้าาา...ไปว่ายน้ำกันมั้ย"

(ว่ายบ้าว่ายบออะไร ไม่ได้เอาชุดมาเปลี่ยน แถมน้ำก็เย็นจังไร ไอ้ห่านี่...อันนี้รอดตัวไปเพราะดูเหมือนไอ้บ้าโชจะชวนเล่นๆ)

"โทระจ๋าาา มานอนดูดาวกันเถอะ"

(แว๊กกกกกกกก มันจะจ๋าทำพระแสงแรงกล้าทำม๊ายยยย รู้สึกเหมือนขนมันหดทิ่มแทงกลับเข้าไปในแขนเลยทีเดียว...)

"โทร้าาาา"
"อะไรเฟ้ยยยยยย!!!"มันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ เรียกอยู่ได้ คนจะแอบมองน้องปอนที่ตอนนี้หายไปไหนซะแล้วล่ะเนี่ย!!
"ฉันชอบนายยยยยยยยย"

เฮือกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

To be continue...